Dyskopatia szyjna – profilaktyka i metody leczenia
Dyskopatia kręgosłupa szyjnego do niedawna była domeną podeszłego wieku. W dzisiejszych czasach dotyczy w równym, jeśli nie większym stopniu ludzi młodych, którzy bardzo dużą część swojego czasu spędzają w pozycji siedzącej – bez aktywności fizycznej. Problemy z kręgosłupem szyjnym mogą z czasem pogłębiać się, doprowadzając do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Jak dochodzi do powstania dyskopatii?
Podstawą do prawidłowego funkcjonowania kręgosłupa są jego krzywizny (lordozy oraz kifozy), dzięki którym może on spełniać swoje zadanie – tworzyć filar ciała, amortyzować wstrząsy i pełnić ochronę dla narządów leżących w jego obrębie i układu nerwowego. Prawidłowo wykształcona postawa ciała oraz dobra kondycja mięśni zapewnia długie życie bez dolegliwości bólowych.
Problem pojawia się, kiedy na skutek czynników zewnętrznych podstawa ciała zostaje zaburzona a mięśnie słabną. Najbardziej niekorzystną pozycją dla kręgosłupa szyjnego jest długie siedzenie z lekko wychyloną do przodu głową tzw. pozycja „żółwia”. Osoby pracujące w pozycji siedzącej tj. informatycy, pracownicy biurowi są szczególnie narażeni na występowanie tego schorzenia. Jeśli taka pozycja ciała jest długo utrzymywana – dochodzi do przeciążania odcinka szyjnego oraz szybszej degeneracji krążków międzykręgowych i dyskopatii. Polega ona na stopniowym odkształcaniu dysku oraz szeregu zmian biochemicznych, które niekorzystnie wpływają na stan korzeni nerwowych i rdzenia kręgowego w obrębie kręgosłupa szyjnego. Na skutek wielu zmian zachodzących w tkankach kręgosłupa oraz jego okolic powstają objawy, które mogą być bardzo dotkliwe i niepokojące.
Dyskopatia szyjna – objawy
Symptomy dyskopatii szyjnej na początku jej powstawania objawiają się najczęściej jedynie niewielką sztywnością karku podczas dnia lub po wstaniu z łóżka, która mija po chwili rozruszania szyi. Następnie, jeśli problem nie zostanie od razu rozwiązany, objawy dyskopatii mają tendencję do postępowania. Dyskopatia odcinka szyjnego może skutkować:
- Bólami głowy oraz karku
- Bólami obręczy barkowej, ramion, dłoni
- Zawrotami głowy
- Zaburzeniami widzenia
- Uczuciem mrowienia, drętwienia kończyn górnych, szyi i obręczy barkowej
- Rwą ramienną
W bardzo zaawansowanych zmianach w obrębie kręgosłupa szyjnego może dojść nawet do niedowładów dłoni lub całej kończyny górnej. Dlatego tak ważne jest, aby w przypadku zauważenia pierwszych objawów dyskopatii działać szybko i nie dopuścić do postępowania schorzenia.
Skuteczne metody lecznicze
Leczenie dyskopatii szyjnej opiera się przede wszystkim o techniki zachowawcze. Dla osób pracujących siedząc podstawą dobrej kondycji kręgosłupa jest dobra ergonomia stanowiska pracy. Wysokość krzesła, biurka oraz ustawienie monitora są bardzo ważnymi czynnikami ułatwiającymi utrzymanie dobrej postury. Często popełnianym błędem jest brak przerw na rozruch i gimnastykę w trakcie pracy. Profilaktyka dyskopatii nie jest skomplikowana – wystarczy dbać o dużą ilość ruchu, dobrą postawę oraz zbilansowaną dietę. W praktyce jednak – trudno jest realizować te punkty.
W przypadku dyskopatii dającej duże problemy bólowe, skutecznymi metodami walki z nią jest terapia manualna oraz ćwiczenia ruchowe – wspomagające leczenie krążka międzykręgowego. Indywidualnie dobrane techniki mobilizacji, rozluźniania tkanek miękkich oraz metod takich jak pinopresura czy suche igłowanie zapewnia powrót do zdrowia w szybkim czasie.
W stanach ostrych – konieczne może być uzupełnienie leczenia o środki farmakologiczne tj. NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) lub iniekcje sterydowe. W przypadkach, w których dojdzie do powstania niedowładu lub nawet najmniejszych ubytków motorycznych (tj. zmniejszenie siły dłoni, ramienia) niezwłocznie należy przeprowadzić konsultację neurochirurgiczną i jeśli istnieją do tego wskazania – wykonać zabieg operacyjny.
